Noot 9 bij "de Diepe Geschiedenis"

Het zondvloedverhaal komt, zonder de context van straf van God, ook voor in het Hindoeïsme. Noach heet daar Manu. Manu is geschapen door Brahma, de schepper van de taal met haar klanken en klinkers en alles wat te maken heeft cultuur, wetenschap en architectuur. Al deze takken van kennis worden samen de Upapurãna genoemd. Svãyambhuva Manu was de eerst geschapen man en zijn vrouw heette Satarupã. Equivalent aan de Semitische Adam en Eva. Op een dag waste Manu zijn handen en ving daarbij per ongeluk een klein visje. Het visje sprak hem aan en zei: "Voed mij op, later zal ik je leven redden". Het visje was namelijk bang door de grotere vissen verorberd te worden. Manu bracht het visje groot, eerst in een pot, daarna in een poel en tenslotte in de zee. Op een dag waarschuwde de -inmiddels volwassen- vis Manu dat er een grote vloed ophanden was en dat hij een boot moest bouwen. En inderdaad begonnen de wateren te rijzen op de tijd die de vis aangegeven had. Manu scheepte in en maakte het schip vast aan de hoorn van de vis die hem naar de bergen in het noorden bracht. Daar kon Manu aan land gaan en maakte er zijn schip aan een boom op een berghelling vast. Toen de wateren, die alle andere mensen en zelfs de drie hemelen verzwolgen hadden, eenmaal teruggetrokken waren, daalde Manu van de berg af.

Zie ook: link